Moab

Vanochtend zijn we naar Canyonlands, Island in the Sky gereden. We zijn eerst bij het Visitor Center binnengelopen om te informeren naar de staat van de Schäfer Trail. Die was in goede conditie werd aangegeven. Dus we begonnen met de afdaling. Erg gaaf, wel grote dieptes!

Toen we een klein stukje onderweg waren, haalde de ranger die we bij het VC hadden gesproken ons in (wij wilden elke meter fotograferen, zij rijd er waarschijnlijk dagelijks naar beneden). Ze gaf aan dat de weg inderdaad in goede conditie was en hoe we beneden verder wilden gaan. Via de Potash road en dan met een stop bij de Corona Arch en Bowtie Arch. Ze vertelde dat vanwege de regen van de afgelopen dagen er nog veel modder in de washes van de Potash Road kon staan en dat we moesten testen tot hoever we er met onze voeten in zouden zakken om te bepalen of we er door konden komen. Als het hoger dan de enkels was, moesten we omdraaien. Pfew, dat klonk niet goed.

We zijn heel rustig verder naar beneden gegaan en hebben veel foto's gemaakt. De weg was redelijk goed te doen met onze AWD, maar wel bumpy. Vooral het eerste stuk van de Potash Road was slecht, maar we zijn er goed overheen gekomen.

Beneden bij de splitsing van de White Rim Road en de Potash Road zijn we toch gewoon naar links gegaan om te checken hoe de Potash Road erbij lag. Alle washes die we tegenkwamen waren al helemaal opgedroogd, lang leve 30 graden celcius! Dus we konden gewoon doorrijden. Het helderblauwe water van de Potash Site zag er zeer uitnodigend uit alsof het een zwembad was. Kort daarna was de weg weer geasfalteerd en konden we weer wat meer snelheid maken.

Na een paar mijl kwamen we bij de parkeerplaats voor de trail naar de Corona en Bowtie Arch aan. Op de campground aan de kant van de rivier stonden een hoop tentjes, blijkbaar ging er een grote groep camperen.

De trail naar de beide arches was goed te doen, alleen zat er een stukje bij waar je met behulp van in de wand uitgehakte tredes en een stalen kabel omhoog moest komen. Helaas voor mij zaten die tredes nogal ver uit elkaar, dus ik moest enorm grote stappen maken. Niet leuk voor iemand met hoogtevrees! Even later moesten we nog een klein trapje omhoog, dat viel reuze mee.

Toen we bij de Corona Arch aankwamen hadden we het idee dat er een touw vanaf het midden van de arch naar beneden hing. Dat klopte ook, toen we dichterbij kwamen zagen we dat er een groep mensen vanaf de arch aan het abseilen was. Zou echt niks voor mij zijn!

Terug in Moab hebben we een paar boodschappen gedaan en daarna zijn we de La Sal Mountains Loop gaan rijden. Heel apart hoe je daar door de naaldbomen en groene weides rijdt, vooral na alle rode rotsen en het rode stof van eerder deze dag.

We hebben de auto nog met de hogedrukreiniger afgespoeld, hij was inmiddels meer oranje dan wit. Toen we weer terug bij ons cottage waren hebben we lekker gebarbecued en daarna zijn we richting de Fisher Towers gereden om daar de zonsondergang te fotograferen. Volgens Laurent Martres moet er een steen in de rivier liggen, bij de tweede pullout na een "koeienrooster" voorbij de afslag naar de Fisher Towers (in noordelijke richting). Helaas stond de rivier zo hoog dat we die steen niet gezien hebben, dus we hebben de foto's maar zonder de reflectie in de rivier gemaakt :).