Canyonlands Needles

Vandaag zijn we weer vroeg opgestaan, om zes uur zaten we in de auto op weg naar Canyonlands The Needles. Het was al zo warm dat we gewoon in onze korte broek rond konden lopen, heerlijk!

Het was nog even een stukje rijden tot we op de parkeerplaats van Elephant Hill waren. Nadat we nog wat boterhammen voor onderweg hadden gesmeerd, zijn we om kwart over acht op pad gegaan. We moesten meteen een flink stuk omhoog en dat was meteen heftig op onze niet opgewarmde lijven. Volgens het boek van Laurent Martres moest het een redelijk vlakke wandeling worden, dus we hadden ervoor gekozen om tot aan Druid Arch te lopen.

Nou, dat vlakke valt reuze tegen. Je moet behoorlijk vaak omhoog klauteren, hele grote stappen omhoog maken en ik had hulp van Mark nodig bij sommige plekken waar ik stappen van meer dan een halve meter zou moeten maken. En ook bij een stuk dat zo stijl was, dat ik halverwege stil kwam te staan en me aan mijn nagels omhoog moest trekken. En toen waren we nog maar op de heenweg. De omgeving is trouwens prachtig! Mooie vormen die door de wind in de stenen zijn gesleten.

Gelukkig stond er behoorlijk wat wind vandaag, zodat we nog wat verkoeling hadden, dat was ook wel nodig met 35 graden. Nadat we eerst naar Chesler Park zijn gelopen, zijn we vanaf daar richting Druid Arch gegaan. In Chesler Park stond een behoorlijk stevige wind en dat stuk was inderdaad helemaal vlak en dus ook super te lopen.

Daarna mochten we weer omhoog via allerlei smalle paadjes om vervolgens in een wash uit te komen. Vanaf daar was het nog maar 3.2 km naar de Arch. Net voor we er waren, mochten we nog een keer lekker omhoog klimmen; laddertje, handrail en tot slot veel steil klauterwerk om op een afstand van 20 meter ongeveer 40 meter te klimmen. Het is dat we speciaal voor die Arch dat hele stuk gelopen hadden, dus we zijn doorgegaan. Eigenlijk zaten we er allebei al behoorlijk doorheen en we moesten nog helemaal teruglopen.

We zijn niet helemaal naar boven geklommen, maar hebben vanaf een punt halverwege wat foto's gemaakt van de Druid Arch. Het is echt een mooie arch, maar de route erheen is zwaar.

De weg terug was dan ook zwaar, we zijn regelmatig gestopt om even in de schaduw uit te hijgen en wat te drinken. We waren dan ook erg blij toen we weer stukken van de heenweg herkenden (we hebben de kortere route terug genomen). Het laatste stuk naar de parkeerplaatst duurde toch nog langer dan we dachten en wat waren we blij toen we de auto weer zagen.

Snel wat kouds te drinken genomen en allebei een yoghurtje gegeten. Daarna zijn we richting Bluff vertrokken. We hebben even heerlijk al het stof en zout onder de douche afgespoeld en zijn toen bij de Cottonwood Grill gaan eten. Erg lekkere babyback ribs met een gedeeld puntje appeltaart na. Echt een aanrader.

Straks maar eens op tijd gaan slapen en morgen niet zo vroeg opstaan. Het stuk naar Torrey gaat wel weer een hele dag duren, maar we hebben gereserveerd bij Austins Chuckwagon Motel, dus we hebben de tijd!